WISA TÊ BÎRA MIN

li welatê min

malzaroka xemgîniyeke bêhempa ye

wextên tenêtiyê

ji gul û hiriyê ye şêwaza derwêşan

min kêfa xwe anî ji mêşhingivê

ji moriyan ji wan destên ronîdar re

ku sererast dikirin elîfbêya qelbê min

paşê vegeriyam û min maçî kir

ji dera herî zirav a qedera xwe

ku hê jî

wekî

zarokên penaber e