1936’da Tebrizli memur bir ailede doğdu. Ez Pa Neyoftade (Yılmayan) öyküsünü Kebuter-e Solh (Barış Güvercini) adlı dergide 192’de yayımlandı. Tebriz Üniversitesi’nde tıp okudu, Tahran Üniversitesi’nde psikiyatri uzmanlığı yaptı, ancak yazmayı seçti. 1956’da Hidayet’in Kör Baykuş’unun etkisi altında Xaneha-ye Şehr (Kentin Evleri) adlı romanı yazdı. 1960’lı yıllara gelmeden (Gowhar Murat takma adıyla) oyun yazarı olarak ünlendi. 1961’de yayımlanan Şebneşini-ye Başokuh  (Görkemli Davet ) adlı öykü seçkisinde memurların yaşamlarını betimler. 1965’te Ezadaran-e Beyel (Beyel Yas Tutanları) adlı öykü kitabı, 1967’de de Dendil adlı seçkisi yayımlandı, 1968’de yayımlanan Vahemeha-ye Binam-o Neşan (Kimliksiz Korkular) çıktı. Bunların dışında Arameş de Hozur-e Digaran (Başkalarının Huzurunda Huzur), Top, Gur-o Gehvare (Gömüt ve Beşik) adlı kitapları yayımlandı.

Saedi 1974-75 yılları arasında yaklaşık bir yıl hapiste kaldı, 1978 yılında PEN davetlisi olarak Amerika’ya gitti, aynı yılın sonbaharında Londra’da Ahmet Şamlu’yla İranşehr adlı derginin on iki sayısının yayımlanmasında işbirliği yaptı. 1979 Devrimi’nden sonra toplumsal-siyasal dergilerle işbirliği yapmaya başladı, az sayıda öyküsünü Areş dergisinde yayımladı. 1982 yılında, İslamcı karşı-devrimin sol-komünist aydınları ve siyasi aktivistleri bastırması, tutuklaması ve idam etmesinin ve komünist şair Said Soltanpur’un öldürülmesinin ardından Fransa’ya sürgün gitti ve ilk dönemi 72-76 yılları arasında Tahran’da yayımlanan Elifba dergisinin yeni dönemini yayımlamaya başladı. Qolamhüseyn Saedi 1984 yılında, 50 yaşında, Paris’te öldü, ve Hidayet’in mezarı yanında toprağa gömüldü. 70’li yıllara ait çalışmalardan iki romanı Qaribe der Şehr (Kentte Yabancı) ve Tatar-e Xandan (Gülen Tatar) 1989 ve 1993 yıllarında yayımlandı.