(1889 Messkirch - 1976 Freiburg i.Br.) (1909/11) Liseyi bitirdikten sonra Katolik Kilisesinin desteğiyle Freiburg i.Br.’de Teoloji öğrenimi görür ve rahip olmak ister, ama öğrenime Matematik, Doğa Bilimleri ve Felsefeyle devam eder. (1913/16) “Die Lehre vom Urteil im Psychologismus. Ein kritisch-positiver Beitrag zur Logik” üzerine yazdığı doktora tezinden sonra “Die Kategorien- und Bedeutungslehre des Duns Scotus” başlıklı habilitasyon tezini verdi. Sağlık sorunlarından dolayı, Birinci Dünya Savaşında kısmen askerlik yaptı. (1919/22) Freiburg’da, fenomenolojisiyle eleştirel ihtilafa düştüğü Edmund Husserl’in (1858-1938) yanında asistanlık kadrosunu aldı; Karl Jaspers ile dostluk kurdu. Schwarzwald’daki Todtnauberg’te, ömrünün sonuna değin sıkça inzivaya çekildiği kulübeyi inşa ettirdi. (1923) Marburg’da felsefe profesörü adayı oldu ve Kant felsefesine yöneldi. (1927) Platon’dan beri geleneksel ontolojik sistemlerini feshetme iddiasındaki fundamental ontolojiyi temellendirdiği baş eseri “Sein und Zeit”ı yayımladı. Bu eserin farklı yorumlarla alımlanması, 20. yüzyıl Batı felsefesi ve bilimi için yol göstericiydi. (1928/9) Freiburg Üniversitesi Felsefe Bölümüne Husserl’in halefi olarak atandı ve “Kant und das Problem der Metaphysik” metni yayınladıktan sonra, Nietzsche felsefesiyle yoğun bir şekilde uğraştı. (1930) “Vom Wesen der Wahrheit” metniyle geç dönem eseri başlar ve hakikatin kuran yeri olarak açık Oradalık’tan [Dasein’dan] artık söz etmeyerek metafizik bir varlık anlayışını öne çıkarır. (1931) Heidegger, Adolf Hitler’in harekete geçme hazırlığına itibar etti. (1933) Nasyonal sosyalistler, iktidarı ele geçirdiğinde Alman Nasyonal Sosyalist ‹şçi Partisi’ne (NSDAP) üye oldu ve bu partiden “Alman kaderin yeni başlangıcı”nı umuyordu. Freiburg Üniversitesi’nin rektörü olup “Die Selbstbehauptung der deutschen Universität” başlıklı rektörlük konuşmasında Alman üniversitelerinin “manevi öncülüğü”nü vurgulasa da “Führer Üniversitesi”ne dair programı boşa çıktıktan sonra romantik, muhafazakar tavrından dolayı, modern toplumun kişiliksizleştirme ve yabancılaştırma tarzlarını aleni bir şekilde eleştirdi. (1934) Rektörlükten istifa ederek felsefe kürsüsünü korudu. (1936/8) Çok sonradan, 1989’da, yayınlanacak “Beiträge zur Philosophie. Vom Ereignis” adlı ikinci baş eserini kaleme aldı. (1947) Üniversiteyi Nazilerden arındırma çerçevesinde öğretim hakkı Fransız ordusunca elinden alındı; Heidegger susar, ama “Über den Humanismus” adlı mektubuyla birlikte eserleri, Sartre çevresindeki Fransız varoluşçuluğunu, kültür bilimlerini etkiledi ve Oradalık analitiği temelinde bir psikiyatrinin ortaya çıkmasını sağladı. (1949/50) Bremen’de yaptığı “Einblick in das, was ist” adlı konuşmada, teknik ile modern bilimin bağlamını eleştirdi. Öğretim yasağının kaldırılmasından sonra 1967 yılına değin, Freiburg’da küçük bir dinleyici çevresi için seminerler verdi. (1952) Emekliye ayrıldı ve 1975’ten beri, 100 cildi aşan külliyatı halen V. Klostermann yayınevi tarafından yayınlanmaktadır. 1985’te Martin-Heidegger-Gesellschaft kuruldu; 2002’de ise memleketi Messkirch’te Heidegger-Museum açıldı. Hayatı, eseri ve tesiriyle 20. yüzyıl Batı felsefesini derinden etkileyerek güncelliğini hâlâ korumaktadır.