EWRÊN ŞEVÊ

Qedeha min vala ye î-şev
Sar û ziha ye lêv û dev,
Diricife bi bayê tê ji pencereya vekirî.
Vala û xalî, spî diçirûse l’nêv hîveronê.
Ode tijî bûye bi xweşbêhna seyr
Ya kulîlkdana vîsteryaya erxewanî.
Ew dihejin di nav şemala hîvê
Û hey diniçinîne rûberê dîwêr.
Lê qedeha dilê min e bêdeng,
Sar û vala ye peng.
Gava tu têyî, ew dibe tijî û çilk
Sorgevez û vedilerze bi xwînê,
Xwîna dil bo noşandina te;
Ku tijî bike devê te bi evînê
Û çêja tehle-şirîna ruhekê.